Alexis de Tocqueville był nietypowym liberałem. Ten arystokrata a zarazem wybitny teoretyk demokracji był zdania, że w demokratycznym układzie społecznym kluczowe są dwie wartości: równość i wolność. Nie uważał jednak, że człowiek demokratyczny traktuje te dwa fenomeny tak samo; szanuje wolność, ale namiętnie kocha równość. Cieszy go społeczeństwo, które posiada obydwie te cechy, ale jeżeli musiałby … Dowiedz się więcej

Wydane po raz pierwszy w roku 2005 przy okazji dwóchsetlecia urodzin Alexisa Tocqueville’a studium Jeana-Louisa Benoît łączy w sobie cechy klasycznej biografii i wysokiej klasy studium analitycznego. W porównaniu do dostępnej w języku polskim biografii autora O demokracji w Ameryce pióra André Jardina (1984, wyd. pol. 2012) jest ono znacznie obszerniejsze i bardziej szczegółowe, dodane … Dowiedz się więcej

Zważywszy niewielkie namiętności ludzi naszych czasów, miękkość ich obyczajów, ich oświecenie, uduchowienie ich religii, łagodność ich moralności, ich porządne i pracowite zwyczaje, ich umiarkowanie zarówno w cnocie, jak i w grzechu — nie obawiam się tyranii władców, ale raczej ich opiekuńczości. Myślę więc, że rodzaj ucisku, który zagraża demokratycznym społeczeństwom, w niczym nie przypomina jego … Dowiedz się więcej

Tocqueville był sam. Godził się z demokracją, ale jej nie wysławiał, pochodził z arystokratycznego rodu, ale nie próbował wskrzesić tego, co Rewolucja zabiła. Uważał Parlament za niezbędny, ale nie lubił większości parlamentarzystów. Miał ambicję zrobienia wielkiej kariery politycznej, ale w końcu pogodził się z tym, że jest tylko pisarzem. Dlatego rozczarowywał na zmianę lewicę i … Dowiedz się więcej

KSIĄŻKA, KTÓRĄ przedstawiam czytelnikowi, została napisana pod naciskiem jakiegoś religijnego lęku, powstałego w duszy autora na widok tej nieuchronnej rewolucji, która kroczy od tylu wieków przez wszelkie przeszkody i która jeszcze na naszych oczach postępuje naprzód wśród zniszczeń, będących jej własnym dziełem. Nie musimy czekać na to, by Bóg sam przemówił, możemy bowiem odczytać niewątpliwe … Dowiedz się więcej

MINIONE STULECIE, które wyłoniło się po I woj­nie światowej, pozostawiło Europie w spadku mozaikę etniczną, wyznaniową oraz cywilizacyjną, odległą od zasady głoszonej przez Johanna Gottfrieda Herdera, wedle którego „najnaturalniejszym” jest takie państwo, które „stanowi jeden lud o jednym charakterze”. Z kolei deportacje i wypędzenia, przesiedlenia i masowe mi­gracje, które były konsekwencjami II wojny światowej, stworzyły … Dowiedz się więcej