– W eseju, który publikujemy na łamach „Przeglądu Politycznego”, portretuje Pan Kojève’a na tle najwybitniejszych intelektualistów francuskich XX wieku, od Arona i Sartre’a, przez Bataille’a, po Weila i Lacana. Wiele ich dzieli, ale jedno łączy (poza rosnącą sławą) – wszyscy byli słuchaczami seminarium Alexandre’a Kojève’a w École Pratique des Hautes Études w drugiej połowie lat … Dowiedz się więcej

Marias onieśmiela nas podwójnie. Onieśmiela nas, po pierwsze, dlatego, że zaczyna opowieść mówiąc: nigdy nie powinno się opowiadać. Onieśmiela nas jednak, po drugie, dlatego, że mówi nie tylko sprzecznościami, ale i wielkimi tonami. Jego dzieło z pewnością winno być ustawione obok dzieła Marcela Prousta i obok dzieła Roberta Musila. Z Poszukiwaniem straconego czasu łączy go … Dowiedz się więcej

Cywilizowanie albo pragmatyczna sublimacja Pozostaje jeszcze kwestia cywilizowania, czyli kwestia kultury, do której religia jest niezbędnie konieczna. Tu pomocą okazuje się Erazm z Rotterdamu. Dla Erazma chrześcijaństwo nie było gwałtem zadanym naturze ludzkiej, ale raczej uszlachetnieniem natury, bodźcem wzrostowym dla pewnych przynajmniej przyrodzonych jej skłonności (…). Łaska nie zabija tedy natury, ale oczyszcza ją i uwzniośla. … Dowiedz się więcej