Punktem zwrotnym w życiu Wojciecha Sikory była tragiczna śmierć Staszka Pyjasa w 1977 roku. Wojtek, wówczas 21-letni student filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego, uwielbiający włóczęgę, poezję i rozmowy z bliskimi czy przypadkowymi osobami, angażuje się w działalność opozycyjną w krakowskim SKS. Drukarnie podziemne, roznoszenie ulotek, kontakty z robotnikami i kolejne zatrzymania przez SB wyznaczały rytm Jego życia, aż do Sierpnia 1980. Po podpisaniu Porozumień Gdańskich intensywnie włączył się w organizację niezależnych związków robotniczych i studenckich.
Polska zmierza – wydawało się – ku wolności, Wojciech Sikora postanowił zobaczyć Zachód, złożyć wizytę w legendarnej „Kulturze” paryskiej. To kolejny zwrot w życiu. Zablokowany w Paryżu stanem wojennym podjął współpracę z Jerzym Giedroyciem i o tej przygodzie traktuje publikowany tekst, w którym pada stwierdzenie: „byłem szczęściarzem”. Ale to nie szczęście, lecz jego prawość, uczciwość, skromność i rzetelność sprawiły, że mieszkańcy Domu „Kultury” obdarzyli go pełnym zaufaniem, powierzyli ważne zadania, pozostawili swój dorobek. Po śmierci Redaktora pomagał Henrykowi Giedroyciowi, który wyznaczył go na swego następcę.
Od 2010 roku Wojciech Sikora prowadził Instytut Literacki, skupiając swe wysiłki na zabezpieczeniu i popularyzacji tych wyjątkowych zbiorów. Misja, której poświęcił się bez reszty, zaowocowała uporządkowaniem archiwum, wprowadzeniem zbiorów do wirtualnej przestrzeni, udziałem w konferencjach i wystawach, zanim choroba i śmierć w 2022 roku przerwały ten trud.
Anna Bernhardt
Wojciech Sikora
Jerzy Giedroyc in memoriam
Instytut Literacki Kultura