Pierwszy z planowanych trzech tomów autobiograficznej prozy wybitego krytyka i historyka kultury. Bardzo osobista, zarazem głęboko refleksyjna, pokazująca szeroki kulturowo-historyczny horyzont opowieść o powojennym dzieciństwie na Ziemiach Zachodnich.
„Jest to może najważniejsza z książek, które dotąd napisałem. Na pewno jest najbardziej osobista” – prof. Andrzej Mencwel
Andrzej Mencwel – Historyk kultury polskiej, eseista i publicysta. W latach 1963–1968 doktorant na Wydziale Filologii Polskiej UW. Od 1976 roku pracownik naukowy Katedry Kultury Polskiej na Wydziale Polonistyki UW, kierował Katedrą w latach 1991–1998. Od 1998 do 2005 roku dyrektor Instytutu Kultury Polskiej, a następnie przewodniczący Rady Naukowej IKP (2005–2008). Profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (1998–2008 ). Członek senatu UW dwóch kadencji (2002–2005, 2005–2008). Członek Rady Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie (1995 – 2009), Rady Programowej Narodowej Galerii Sztuki „Zachęta” (2001–2016), Rady Narodowego Centrum Kultury (2002–2006), członek Zespół Nauk Humanistycznych w MEN (1995 – 2001), a następnie jego przewodniczący (2001–2011). Prezes Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego (2002 – 2007), od 2009 – jego prezes honorowy. Członek Rady Programowej Warszawskiego Festiwalu Nauki (od 1999), a następnie jej przewodniczący (2011 – 2016).
Andrzej Mencwel
Powieść z życia
Część I: Strona ojca