Jakub Deml, Ladislav Klíma i Richard Weiner to pisarze prawie całkiem u nas nieznani i nie pasujący do stereotypu literatury czeskiej jako lekkiej i zabawnej. W pewnym stopniu dotyczy to też Jaroslava Haška, który kojarzony jest wyłącznie z jednym (co prawda wybitnym) dziełem, lecz o niezwykłych i zagadkowych kolejach losu pisarza wiedzą raczej tylko nieliczni czytelnicy. Wszyscy ci twórcy wywarli ogromny wpływ na kulturę czeską XX wieku i choćby Bohumil Hrabal uważał ich za swych mistrzów. To między innymi dzięki nim literatura czeska nawiązała kontakt z kulturą europejską. Eseje znakomitego erudyty Jindřicha Chalupeckiego stanowią najlepszą zachętę ku temu, aby ich poznać. Zachwycają bowiem precyzją analiz i błyskotliwością interpretacji. W dodatku czyta się je niczym przysłowiowy kryminał, bo jak w klasycznej powieści detektywistycznej stopniowo odkrywają tajemnice i do końca trzymają w napięciu. – Andrzej S. Jagodziński
Publikacja dofinansowana prze Ministerstwo Kultury Republiki Czeskiej. Książka powstała dzięki wsparciu Funduszu Popierania Twórczości
Jindřich Chalupecký (1910–1990) – teoretyk, krytyk i historyk literatury i sztuki nowoczesnej XX w. w Czechosłowacji, eseista, tłumacz i kurator sztuki. W jego dorobku znajduje się wiele książek o sztuce i literaturze XX wieku – wśród nich tak ważne i do dziś aktualne, jak choćby: O dada, surrealizmie i sztuce czeskiej (1980), Na granicach sztuki (1987), Nowa sztuka w Czechach (1994), Los artysty. Medytacje Duchampowskie (1998), Europa i sztuka (2005), a także monografie Richarda Weinera (1947) czy Jiříego Kolářa (1993). Był również głównym edytorem pośmiertnej spuścizny Františka Halasa i Jakuba Demla. Niestety, ogromna większość jego dzieł – zwłaszcza tych najistotniejszych, z późniejszego okresu – ukazała się dopiero po śmierci pisarza.

Jindřich Chalupecký
Joanna Goszczyńska, Andrzej S. Jagodziński i Józef Waczków
Gdańsk 2020
Powyższy opis pochodzi od wydawcy
słowo/obraz terytoria