CZTERY PORY ROKU NA GŁUCHEJ PROWINCJI
Głębokie Południe Paula Theroux to świat, w którym „historia żyje i ma się dobrze” – stosunki między czarnymi a białymi są wciąż napięte, pełne wzajemnych żalów i poczucia krzywdy: wielu zresztą wciąż pamięta czasy segregacji rasowej, a niektórzy twierdzą, że wcale się nie skończyły. Sercem wspólnoty jest tu lokalny kościół, ulubioną niedzielną rozrywką jarmark z bronią, którego uczestnicy zachowują się tak, jakby wojna secesyjna zakończyła się wczoraj. A wokół ciągną się pola bawełny, powoli wypieranej przez inne uprawy.
Lecz choć Południe regularnie nawiedzają huragany, choć jest biedne, zacofane i popada w ruinę, równocześnie fascynuje muzyką, kuchnią, pogodą ducha i humorem. Theroux oburza się i pała gniewem, patrząc na nędzę i nierówności, ale podziwia wytrwałość i odwagę działaczy społecznych i zwykłych ludzi doświadczonych przez los.
Jego opowieść ma też bohaterów drugoplanowych, znanych i mniej znanych kronikarzy Południa: Williama Faulknera, Mary Ward Brown, Marka Twaina, Carson McCullers, Tennessee Williamsa, którzy tak jak on próbowali zrozumieć i opisać fenomen tego świata.
Ta fascynująca książka to sedno podróży, próba uchwycenia ducha miejsca, jego historii, literatury, krajobrazu i odmienności. Theroux, podróżując niespiesznie, dekonstruuje mitologię amerykańskiego Południa i szuka napięć na głuchej prowincji. Zagląda do wsi i podupadłych miasteczek, a my razem z nim odwiedzamy plantacje bawełny, obdrapane stacje benzynowe, podłe motele, rozpalone gorliwością kaznodziejów kościoły i targi broni. Wsłuchujemy się w cichych bohaterów Południa i ich historie notowane w zakładach fryzjerskich i przydrożnych knajpach. Theroux opowiada nam więcej o Południu niż niejeden historyk.
Agnieszka Obszańska
Paul Theroux (ur. 1941) — amerykański powieściopisarz i podróżnik. Mieszkał w Malawi, Ugandzie i Singapurze, gdzie pracował dla Korpusu Pokoju i wykładał. W 1972 roku przeniósł się wraz z rodziną do Londynu, aktualnie dom dzieli między Hawaje, a Cape Cod. Jest autorem około trzydziestu powieści i kilkunastu książek reportażowych, ale największy rozgłos przyniosły mu książki podróżnicze, wśród których wymienić można wydane już w Polsce: Wielki bazar kolejowy (Czarne 2010), Pociąg widmo do Gwiazdy Wschodu. Szlakiem „Wielkiego bazaru kolejowego” (Czarne 2010), Stary Ekspres Patagoński (Czarne 2012), Safari mrocznej gwiazdy. Lądem z Kairu do Kapsztadu (Czarne 2013), Jechałem Żelaznym Kogutem. Pociągiem przez Chiny (Czarne 2015), za którą otrzymał prestiżową Thomas Cook Travel Book Award oraz Szczęśliwe Wyspy Oceanii. Wiosłując przez Pacyfik (Czarne 2017).