Solidarność i nowoczesność | Książka tygodnia

Przemiany pojęcia solidarności od rewolucji francuskiej do pokojowej rewolucji 1980 roku

Skąd solidarność? Ta krystalizująca się od XVIII wieku idea wzięła się z nowoczesnej obietnicy bardziej wolnego i sprawiedliwego świata dla wszystkich ludzi. Właśnie ten impuls przyczynił się do rozwijania współpracy i wzajemnego wsparcia jednostek, które odkryły, że kształt tak własnego życia, jak i życia zbiorowego leży coraz bardziej w ich własnych rękach.

Miejsce hasła „każdy za siebie” zajmować zaczęła dewiza „jeden za wszystkich, wszyscy za jednego”. Wyrażała niezgodę na ekonomizację życia codziennego w rozwijającym się z zawrotną szybkością kapitalizmie, jak też na indywidualizację, pozbawiającą ludzi umiejętności bycia razem i prowadzącą do zaniku poczucia współodpowiedzialności za wspólny przecież świat.

Książka rekonstruuje zmieniające się znaczenia solidarności mieszczańskiej od końca XVIII do pokojowej rewolucji ruchu Solidarność w Polsce w 1980 roku. Ukazuje, jakie formy przybierała solidarność w życiu politycznym nowoczesności. Przedstawia masowe ruchy robotnicze epoki przemysłowej, walkę o równouprawnienie kobiet, nurt solidaryzmu, rozwój spółdzielczości czy zaawansowane teorie społeczne i koncepcje etyczne, a także ideologiczne nadużycia idei solidarności w totalitaryzmach i autorytaryzmach XX wieku.

Solidarność ukazuje się tu jako alternatywa wobec sentymentalnych pułapek braterstwa i dobroczynności. To propozycja oryginalnej perspektywy etycznej i społecznej wrażliwości na świat, których dziś potrzebujemy bardziej, niż gotowi bylibyśmy to przyznać.

Powyższy opis pochodzi od wydawcy