Miłość niech odpocznie trochę | Książka tygodnia

W najnowszej powieści „Miłość niech odpocznie trochę” z 2017 roku, nagrodzonej rok później najważniejszą słoweńską nagrodą literacką Kresnik, wybitny słoweński prozaik i dramatopisarz Drago Jančar powraca do rodzinnego Mariboru i czasów drugiej wojny światowej. W scenerii okupowanej przez Niemców stolicy Styrii, okolicznych lasów, w których działają partyzanci, niemieckiego obozu koncentracyjnego, a w końcu przejmowania władzy przez komunistów kreśli losy trojga głównych bohaterów (studentki medycyny Sonji, młodego geodety Valentina, który wstępuje do partyzantki, a po wojnie tworzy nową rzeczywistość, i Ludwiga, miejscowego Niemca, oficera SS). Jančar stawia w powieści trudne pytania o ludzkie postawy w ekstremalnych czasach i okolicznościach, lecz nie udziela na nie łatwych odpowiedzi ani nie rozwiązuje egzystencjalnych dylematów, bo w żadnej wojnie nie ma prawdziwych zwycięzców, a ci, którzy ją przeżyli, są naznaczeni traumami, mają złamane serca i dusze, utracili swoją godność. I, jak w jednym z wierszy mówi angielski poeta Byron, nawet miłość musi odpocząć.

Drago Jančar, urodzony w 1948 r. w Mariborze, jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy słoweńskich, autor wielu powieści, m.in.: „Galernik” (1978, wyd. pol. 1988), „Severni sij” (1984, Zorza polarna), „Drwiące żądze” (1993, wyd. pol. 1997), „Zvenenje v glavi” (1998, Dzwonienie w głowie), „Katarina, paw i jezuita” (2000, wyd. pol. 2010), „Drevo brez imena” (2008), „Widziałem ją tej nocy” (2010, wyd. pol. 2014), „Miłość niech odpocznie trochę” (2017, wyd. pol. 2022), licznych tomów opowiadań (pol. wybór „Spojrzenie anioła” 2002), kilkunastu zbiorów esejów (pol. wybory „Terra incognita” 1993 i „Eseje” 1999), a także wielu sztuk teatralnych, m.in. „Disident Arnož in njegovi” (1982, Dysydent Arnož i jego ludzie), „Veliki briljantni valček” (1985, Grande valse brillante). Laureat wielu nagród słoweńskich, w tym Nagrody im. France Prešerna za całokształt twórczości (1993) i czterokrotnie nagrody Kresnik za najlepszą powieść roku, a także European Short Story Award (1994, Arnsberg), Nagrody im. Herdera (2003), Nagrody J. Améryego (2007, Frankfurt), Premio Hemingway (2009, Lignano), Premio per la cultura mediterranea (2009, Cosenza) i Austriackiej Nagrody Państwowej w dziedzinie literatury europejskiej (2020). Przekłady jego książek dwa razy znalazły się w finale Literackiej Nagrody Europy Środkowej Angelus (2011 i 2015), a krótsze teksty były często prezentowane na łamach polskiej prasy codziennej i w czasopismach literackich.

 

Miłość niech odpocznie trochę

Drago Jančar

przełożyła Joanna Pomorska

 

 

 

SEDNO

Skip to content