ARTYKUŁY

Artykuł ukazał się w: Przegląd Polityczny 173/2022  

– W eseju, który publikujemy na łamach „Przeglądu Politycznego”, portretuje Pan Kojève’a na tle najwybitniejszych intelektualistów francuskich XX wieku, od Arona i Sartre’a, przez Bataille’a, po Weila i Lacana. Wiele ich dzieli, ale jedno łączy (poza rosnącą sławą) – wszyscy byli słuchaczami seminarium Alexandre’a Kojève’a w École Pratique des Hautes Études w drugiej połowie lat … Czytaj dalej Twarze filozofa. Historia i krytyka | Marco Filoni, Wojciech P. Duda

Marias onieśmiela nas podwójnie. Onieśmiela nas, po pierwsze, dlatego, że zaczyna opowieść mówiąc: nigdy nie powinno się opowiadać. Onieśmiela nas jednak, po drugie, dlatego, że mówi nie tylko sprzecznościami, ale i wielkimi tonami. Jego dzieło z pewnością winno być ustawione obok dzieła Marcela Prousta i obok dzieła Roberta Musila. Z Poszukiwaniem straconego czasu łączy go … Czytaj dalej Javier Marías albo daremność i tymczasowość pamiętania | Szymon Wróbel

Cywilizowanie albo pragmatyczna sublimacja Pozostaje jeszcze kwestia cywilizowania, czyli kwestia kultury, do której religia jest niezbędnie konieczna. Tu pomocą okazuje się Erazm z Rotterdamu. Dla Erazma chrześcijaństwo nie było gwałtem zadanym naturze ludzkiej, ale raczej uszlachetnieniem natury, bodźcem wzrostowym dla pewnych przynajmniej przyrodzonych jej skłonności (…). Łaska nie zabija tedy natury, ale oczyszcza ją i uwzniośla. … Czytaj dalej Kołakowski na nieszporach | PP 173/2022

Dawanie świadectwa Maria Janiszewska – dziennikarka, mieszka w Łodzi. Zofia Posmysz-Piasecka (1923-2022), urodzona w Krakowie, w latach 1942–45 więźniarka obozów koncentracyjnych Auschwitz-Birkenau, Ravensbrück i jego filii Neustadt Glewe. Ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, była reporterką w Polskim Radiu, została scenarzystką (powieść radiowa „W Jezioranach”) i pisarką (m.in. trzy powieści o tematyce obozowej, zbiory opowiadań, utwory … Czytaj dalej Portret Zofii Posmysz | Maria Janiszewska (DIALOG 114)

Było jasne, że epigraf jest cytatem: wskazywała na to choćby starszawa postać czasownika. Trzeba było jeszcze wiedzieć, że jest to – choć zmodyfikowany – cytat z wiersza Hölderlina  pt. Elegie. Dobrze byłoby też wiedzieć, że pierwsza publikacja opowieści Sebalda o doktorze Selwynie w kwartalniku manuskripte, w zeszycie z czerwca 1988 roku, cztery lata przed wydaniem … Czytaj dalej Motto i przypis | Małgorzata Łukasiewicz (PP 172/2022)

Artykuł ukazał się w: Magazynie Polsko-Niemieckim DIALOG 139/140 (2022)  

Artykuł ukazał się w: Przegląd Polityczny 172/2022  

Ale zaraz potem możemy zagłębić się w inny świat. Odkąd pamiętam, mia­łem słabość do map. Zdanie to określa kolejną oś tych zapisków. Fascynacja (głównie starymi) mapami niesie au­tora w przeszłość krain ze zmieniają­cymi się nazwami miast, innym prze­biegiem granic, gdzie siła narracji tworzy nową, tajemną rzeczywistość. W ko­lejnym fragmencie nieoczekiwany od­wrót: nazywa mapy kłamstwem na … Czytaj dalej O mapach, wódce i paleniu książek | Leszek Żyliński (PP 171/2022)

  Artykuł ukazał się w: Przegląd Polityczny 171/2022